Bera

Brainstem Evoked Response Audiometry
Naast het tympanometrie bestaan er nog meer objectieve meetmethoden. Een daarvan is de Brainstem Evoked Response Audiometry afgekort: BERA genoemd. Deze test wordt ook wel aangeduid met hersenstamaudiometrie.

Bij deze test krijgt de persoon die getest wordt elektrodes op zijn hoofd (in de nek) geplakt en krijgt hij via een hoofdtelefoon geluidjes aangeboden. Gekeken wordt nu welke hersenactiviteit dit oplevert. Dit wordt bepaald aan de hand van de spanning die zich voordoet in de elektroden. De resultaten worden vergeleken met die van goedhorenden.

Allereerst kan met deze test de hoordrempel in de hoge tonen worden benaderd. Daarnaast kunnen eventuele stoornissen aan het licht worden gebracht die zich voordoen in de gehoorzenuw. De gehoorzenuw loopt vanaf de cochlea naar de hersenen.

Voor de drempelmeting is deze test handig wanneer normaal gehooronderzoek niet mogelijk is, zoals bij baby's. De BERA kan in deze gevallen uitspraak doen of er zich al dan niet een verlies in de hoge tonen voordoet. Omdat in de hoge tonen juist de voor het verstaan van spraak zo belangrijke medeklinkers zitten is dit zeer relevante informatie.

Door de stimulatie van de cochlea ontstaan er een elektrochemische signalen. Deze actiepotentialen worden getransporteerd via de gehoorzenuw naar de hersenen. Deze actiepotentialen zijn op afstand meetbaar. Hierbij doet zich echter wel een probleem voor dat hersenen permanent allerlei andere activiteit ontplooien en daardoor de meting verstoren. Door veelvuldig de stimulus te herhalen is deze ruis uiteindelijk weg te middelen. Het apparaat dat de BERA uitvoert biedt de stimulus ongeveer 20 keer per seconde aan. Nadat de de ruis weg is gemiddeld, vindt de meting plaats.

Bij de BERA wordt het vijfde gemeten pulsje (PV) als respons gekozen.

Er wordt van uitgegaan dat deze vijfde puls het moment weerspiegelt dat de stimulus de hersenstam bereikt.

Als stimulus worden ''clicks'' gebruikt. Dit zijn zeer kort durende geluidjes. Dit is noodzakelijk, omdat bij langere signalen de zenuw te lang actief is. Omdat de tijdsduur tussen de de verschillende gemeten pieken zo rond de 1,5 ms ligt, moet de stimulus dus zeker korter zijn dan 1,5 ms.
Gelukkig blijken klik geluiden ook informatie te geven over hoe het oor in de hoge tonen werkt.

Aan de hand van de gegevens van de BERA kan bepaald worden of het oor goed gefunctioneerd heeft en het signaal goed is getransporteerd.
Bron: Hoorzaken 2000-2004